Metanet ve Masumiiyet

Epeydir yazmıyordum. aslında içimden gelmiyordu sanki yazacak hiçbirşeyim yok gibi, karmakarışığım, fakat cümlelere aktaramıyorum düşüncelerimi. alıyorum elime bir defter yazmaya başlıyorum ardından sonunu getiremeyip yırtıp atıyorum bir kenara.. yazıp yazıp siliyorum. Aylardır evdeyim neredeyse, sadece hafta sonları okul tantanası işte, öyle evcimen olmuşum yani "kalk meriç, markete git" deseler ölüm geliyor bana yalnızlığıma boğulmuş gibiyim öyle ki sanal aleme gark oldum.. geçmişim ile yaşıyorum.. ne bir film izliyorum ne de herhangi yararı olacak birşey yapıyorum oturuyorum öylece uyku düzenimden hiç bahsetmeyeyim, insanlar işe gider iken yatar öğlenin dördünde uyanır oldum. geceleri uyumam öyle güç oluyor ki, düşündükçe düşünüyorum herşeyi, herkesi "acaba şöyle deseydim nasıl olurdu ?, böyle yapsam neler olurdu ?" diye sormaktan alıkoyamıyorum kendimi. Ölümü düşünüyorum sık sık. sevdiğim insanların, ailemin hayatımdan çıkıp gittiklerini düşünüyorum, bir gün bunu yaşayabilecek olmam beni kahrediyor..
Önceleri herşeye ağlardım bir dizinin acıklı bir kısmında, kalp ağrıtan bir parçada şıpır şıpır süzülürdü gözyaşlarım yanaklarımdan, artık ne kadar çok ağlamak, bir nebze üzüntümü hafifletmek için inci tanesinden kıymetli olan gözyaşlarımı bırakmak istesemde olmuyor. güçlendim mi ? hissizleştim mi ? ıssızlaştım mı ? işte bunu anlayabilirsem herşey bambaşka olacak.. çok başka ..