Şu son zamanlarda çok takıldım ölümlere,
ölmek.. yok olmak, asla geri getirememek, pişman olmak, yas tutmak, kahrolmak, özlemek, anımsamak, vedalaşamamak.. bir insanın ölümü, anıların ölümü, beyinin, şehvete düşüren aşka tutultan o güzel vücudun, güzel suratın çürüyüşü..
Sevdiğim adamdan, ailemden önce olsun isterim ölümüm ve kırklarımda öleyim isterim en acısız biçimde en masum halim ile..
Dayanacak kuvveetim yok. herşey tükendi ve herşey anlamsız . hiç bir planım yok geleceğe yönelik hiçbir beklentim yok boş yaşantılardan ve hiçbirşey olması gerektiği gibi değil.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder